sevdiğini kıskanır der insan, nedense...
ama hiç düşünmez neden kıskandığını,
seviyorum ondan der ve devam eder kıskanmaya.
seviyorum ondan bahanesinin asıl atında yatanı kendi de bilir
ama bir türlü kabullenmek istemez o yüzden seviyorum ondan der durur...
işim altında yatanı bulmak, bulamasak bile bakınmak olduğundan dolayı
duramadım baktım altına bu duygunun.
neden sevdiğini kıskanır insan?
aslında cevabı tek kelimelik ama bizlere yetmez tek kelimelik açıklamalar.
isteriz ki çok karmaşık çok örüntülü olsun herşeyimiz, manyağız işte bir şekilde.
herhangi bir şeyin basit olması kesmez bizi zira basit olunca sanırız ki biz de herkes gibiyiz.
öyleyiz ya aslında neyse kıskançlığa dönelim,
tek kelime dedik kıskançlığın sebebi;
korku...
güzel olduğuna inandığı bir şeyi kaybetme korkusu işin dibindeki.
neymiş efendim birlikte olduğum insanı delice kıskanıyorum çünkü onu çooookkk seviyorum,
hade len derler adama sonra da sorarlar nesini seviyorsun iyi düşün diye.
madem ki seviyorsun o halde neden kıskanıyorsun?
pozitif yüklü bir duygunun içine neden negatiflik barındıran bir aksiyonu katıyorsun?
sevgi ful pozitif bir duygudur, kıskançlık ise negatif.
elinde pozitif varken, onunla mutlu olabilmek varken o halde neden negatifi bulaştırıyorsun içine?
asıl olay yapımız üşütük zira pozitif bir şeyin içine negatif herhangi bir şey karıştırmazsak rahat edemiyoruz ki.
bu hayatımızın her alanında böyle,
düşünün ortaokul yada lisedeyken bir sınava deli gibi çalışsanız bile
sonuçlar açıklanırken içinizde hep bir korku vardı değil mi?
sınavı başarılı yaptığını biliyorsan o zaman neden içinde o titremeyi hissediyorsun?
üşütüksün işte başka ne olabilir ki?
seviyorum ondan kıskanıyorum peh peh lafa bak.
korkuyorum ondan diyemiyorsun.
kaybetmekten korkuyorsun işin özü bu.
çünkü bir sevgili yapınca kendine
başkası sana zaten bakmaz diye düşünüp elindekine bir de "beklentiler gömleği" giydirince al başına belayı.
önce blogda yazdığım korku yazılarına bakacaksın,
iyice anlayacaksın yazanları, korkunun ne olduğunu ve bu işten nasıl kurtulacağını
daha sonra sevdiğine bakıp o anın güzelliğini yaşamak yerine
kıskançlık gibi "ham" duyguyu nasıl boşarım diye düşüneceksin.
sadece insana özel kıskançlık, doğada yok.
hangi hayvan hangi eşini başka bir hayvandan kıskanır?
hiç duydunuz mu böyle bir şey?
hayvanlar kıskanmaz sadece onun olduğunu düşündüğü şey için savaşır
ama gücü yetmezse bırakır.
yemeği içinde bu böyle yaşadığı bölgesi için de.
peki madem biz hayvandan daha gelişmiş bir varlığız
o halde kıskançlık gibi hayvanda bile olmayan bu primitif duygu neyin nesi?
KORKMA, KAYBETTİĞİN HİÇBİR ŞEY YOK ASLINDA...
korkmadıkça öğreneceksin kaybetmemeyi,
korkmadıkça öğreneceksin asıl önce kendini sevmen gerektiğini.
önce kendine aşık ol. narsist ol demiyorum kendine aşık ol diyorum
çünkü kendine gereken değeri vermeyen kişi her daim primitif duygularla devam eder yaşantısına.
sen gereken değeri kendinden önce karşındakine verirsen hayvanda bile olmayan
bu duygu ile yaşarrrr durursun.
KORKMA bu sana yeter...
