konuşuyorlar kendi aralarında,
biri hararetle başından geçen olayı diğerine anlatırken
karşısındaki hakim edasıyla pür dikkat onu dinliyor,
ve sonunda anlatandan dinleyene can alıcı soru geliyor ;
- abi sen söyle HAKSIZ MIYIM?...
hayatımın uzun bir süresi HAKLI olmak için uğraştım
ancak bir gün geldi ve anladım ki önemli olan
haklı olmak değil DOĞRU olmakmış.
haklılık insanın egosundan gelen
ve içi tam olarak egosal duygular barındıran bir terim.
ama doğruluk evrensel bir kavram.
bir olay oluyor peşinden ilk tepkimiz "haklıcılık"
peki diyelim ki haklı çıktın ama olay düzelmedi!!!
eee ne kazandık bu işten?
yaklaşık 12 yıl önce DOĞRULUK kelimesi ilk dikkatimi çektiğinde
oturup düşünmeye başlamıştım niye bu kelime beni bir anda böylesine çekti diye.
düşünmeye başladığında beyin durmadığından ötürü
bu sefer DOĞRULUK'un karşısında duran kelimelere baktım
ve dimdik ayakta duran HAKLICILIK kelimesini gördüm
tabi ki daha sonra ikisinin arasındaki fark,
bu farkın hayatımda yarattığı olumlu ve olumsuzluklar
bu olumlu yada olumsuzlukların geleceğime yansıması
vesaire vesaire
diye düşündükten sonra anladım ki eğer evrenle uyum içinde olmak istiyorsan
DOĞRU olman gerekiyor...
haklı olmak sadece o an için insanın içini rahatlatan
sonrasında ise karşısındakine kin duyması için
varlığını devam ettiren boş bir duygu.
12 yıl önce çıktığım bu yolda anladığım DOĞRULUK
bana hayatımda büyük başarılar kazandırdı
zira DOĞRULUK kendi içinde başarıya giden yoldaki
diğer ihtiyaçlarımızı da barındırıyor.
haklı olmak mı? doğru olmak mı?
iyice düşünün arasındaki farkı göreceksiniz.
görmekle kalmak istemeyenler ise
doğruluğu hayatlarına haklılık yerine kattıklarında ise
neler olacağını görecekler...
