Zamana Bırakmak...

hani klasik bir laf vardır : zaman herşeyin ilacıdır diye
yada zamana bırakmak en iyisi deriz bazen.
peki hiç durup zaman nedir, ne menem bir şeydir
acaba ona bir şey bırakmalıyız gibisinden soruları
hiç kendimize soruyor muyuz?
bakalım zaman neymiş ;
her saniye
her dakika
her saat
her gün
her hafta
her ay
her yıl...
hiç durmadan, dinlenmeden hep aynı şeyi yapandır zaman.
insan durur,düşünür, uyur, yemek yer, tuvalet yapar, sevişir vesaire vesaire
hayvanlarda keza insanlar gibi düşünme kısmı hariç.
peki ya bitkiler? onlarda hep farklı şeyler yapar kısacası bu dünyada
yaratıldığından beri hiç durmadan aynı şeyi yapan tek bir varlık var : ZAMAN...
aynı noktaya aynı konsantrasyonla 5 dakika bile bakamıyoruz
ama zaman öyle mi? yoruldum diyemez, sıkıldım diyemez
acıktım veya çişim geldi diyemez.
hiç durmadan aynı açı ile aynı güç ile aynı baskı ile
kısacası her daim aynı hareketi yapar zaman.
ve biz bu kadar yüce bir varlığa saygı duyup, şükretmek yerine
ona bizim uğraşmak istemediğimiz şeyleri bırakıyoruz.
mesela bir çift kavga edip bir süre görüşmeme kararı almış olsun,
çevresindekilere ilk söyledikleri şey nedir?
ilişkimizi biraz zamana bıraktık...
bak bak lafa bak kime bırakmış? zamana bırakmış.
kime? dünyada her an aynı hareketi yapmak zorunda olana bırakmış.
zamanın işi gücü yoktu bir de bizim çocukluklarımızla uğraşacak.
bir durun, hele derin bir nefes alın ve sonra kendinizi zamanın yerine koyun
ve yukarıda yazdığım görevleri bir an için sizin yaptığınızı düşünün
kısacası biraz düşünüp empati ile zaman olun,
bakalım kaç saniye dayanacaksınız zaman olmaya.
zaman bana göre ona hiç bir şey bırakılmayacak kadar büyük
ve devamlı şükredilmesi gereken bir varlıktır.
canlıdır zaman. ama bir çoğumuza göre saatteki bir ibaredir o.
sadece şöyle bir durup kendinizi onun yerine koyduğunuzda ise
hanya ile konyayı anlıyorsunuz.
yapmayın, bırakmayın işinizi zamana
çünkü onun yapması gereken çook daha büyük görevleri var...