din tandanslı bir ailede büyüdüm.
el kadar çocukken bile din diye bana yaptırılan bazı şeyler içime sinmezdi.
ama anneyle baba dedi diye kabul eder ya çocuk benimki de o hesaptı.
sorgulamaz kabul ederdim içime sinmesede.
hayatım 1999 yılında yaşadığımız depremden sonra değişti.
beni, beni ben yapan bir çok şeyi değiştiren bir felsefe ile tanıştım o yıl.
adı da önemli değil ne olduğu da. çünkü beni değiştirmesi sizi de değiştirecek demek değil.
üstelik değişim ya da gelişim adına ne derseniz deyin zamanınız geldiyse zaten tanışacaksınızdır sizi değiştirecek şeyle.
1999 yılından beri herşeyi sorgular oldum. aslında sorgulama demiyorum ben bunun adına.
bence bu sadece soru sorup kendimce cevaplar üretme...
din hayatımızın önemli bir kesiti. dindar olmasanız da yaşadığımız dünya dini farklı bir yere koyduğu için din her an hayatımızın bir yerlerine girip çıkıyor.
hiç unutturmuyor kendini hep bizimle yaşıyor.
peki önemli olan din mi Tanrı mı?
din Tanrı'ya ulaşabilmek için bir araç değil mi?
amaç O'na ulaşmak değil mi?
peki amaç buysa neden din bu kadar önemli?
gerçekten bu kadar önemli mi?
araç-amaç ikilisi hayatımızın her anında varken ve bizler amaç peşinde koşarken neden bu konuda araca takılıyoruz?
bunu ileride uzun uzun yazmalıyım
sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder