Evinizi Temiz Tutun...

evim benim mahrem alanım.
yani kendimle baş başa en çok vakit geçirdiğim mekan.
evdeyken ki düşüncelerim
duygularım
içsel çatışmalarım
hesaplaşmalarım
mutluluklarım
mutsuzluklarım
kısacası herşeyi herkes gibi evimde yaşıyorum.
evimize sadece "yaşam mekanı" olarak bakamayız
zira evler canlıdır
düşünsenize bir evin içinde yıllar boyunca onbinlerce duygu yaşıyoruz.
ne sanıyoruz? tüm o yaşanan duyguların artıkları evin içinde kalmıyor mu?
tabi ki kalıyor.
bu işte başrolu özellikle duvarlar oynuyor.
her evin duvarları her an bir şeyleri emiyor,
günlük havalandırmalarla bir kısmını atıyor ama yeterli mi?
hayır yetersiz.
boşandıktan sonra hala aileme ait olan
ve büyüdüğüm eve yerleştim tabiki içini günümüze uyarlayarak
bir akşam evde otururken yıllar boyu bu evin neler yaşadığını neler geçirdiğini düşündüm.
büyük mutluluklardan ölümlere kadar bir çok şey yaşamış evim.
ve sonunda kararımı verip her gün 10 dakika evimle ve özellikle duygu emici duvarlarla konuştum.
bunu yapabilmek için önce kendimi evin hareketsiz bir parçası olarak hayal ettim.
tabi ki he deyince olan bir şey değil
ama meditasyon gibi işlerle uğraşıyorsanız çok da zor değil.
ve her gün 10 dakika evin aynı noktasında oturarak evime ;
- "konuş benimle" dedim...
inanın evinize bu fırsatı verdiğinizde eviniz özellikle duvarlarınız
sanki çöl ortasında su bulmuş gibi
anlatmaya başlıyor.
bir kaç gün geçtikten sonra evin içindeki enerji akışının farklılaştığını hissettim
ve her gün yaptığım şeye devam ettim.
kısa bir süre sonra eve gelen bila istisna herkes kendini evimde çok rahat hissettiğini,
rahatça konuşup içindekileri paylaşabildiğini söyledi.
hala da söylüyorlar.
ben evimi, duvarlarımı temizledikçe
yani onlara konuşma fırsatı verdikçe evim gelen misafirleri farklı ağırlamaya başladı.
evinizi seviyorsanız evinizle konuşun
ona içinde emdiklerini dışarı çıkartma fırsatı verin.
göreceksiniz eviniz hem size hem gelen misafirlere
çok farklı davranmaya başlayacak...